Na een wekenlange zoektocht naar een geschikt afstudeerproject gingen drie leerlingen van het Libanon Lyceum de uitdaging aan zich op een onderwerp te storten dat nagenoeg onzichtbaar is; f i j n s t o f. Onder begeleiding van Stadslab luchtkwaliteit werden ze ingewijd in een voor hen nieuw universum. Wat ademen we iedere paar seconden in? Een duizelingwekkende cocktail van zich soms als een gele waas openbarende deeltjes uit talloze kleine en grote stinkpijpen van auto’s, schepen en fabrieken. De keerzijde van onze welvaart en het gezellig dicht op elkaar wonen in de stad. In eerst instantie beangstigend, totdat je in oplossingen gaat denken.
De leerlingen kwamen na weken zwoegen met een heus adviesrapport op de proppen voor de binnenstadse autoweg en tunneltraverse ’s Gravendijkwal en de Maastunnel, testlocatie van het Stadslab. Vangen bomen het fijnstof “slechts” weg, mos eet het letterlijk op. Alle objecten die uitsteken en wind vangen met mos bekleden leek dus het meest voor de hand te liggen.
Veel mogelijkheden werden bestudeerd, maar helaas mag en kan niet alles. Het hele complex is een rijksmonument en je mag er nog geen schroef in draaien. Oeps dat is waar ook, mos is een plant en heeft naast het fijnstofvoedsel ook licht en water nodig. Geen punt. Met sproeiers, speciale belichting in de tunnel en zwevende constructies werden concepten bedacht om tunnelwanden en lantaarnpalen te voorzien van mos, zoals de baktent, lantaarnmos, de groene wolk en de moslap. Als er dan toch een autoweg is, dan liefst groenwandig en fijnstofarm, dat zou mooi zijn!
